Aangekomen in Australie

Hallo,
een berichtje uit Australie dit keer!
Na het vorige berichtje zijn we 's avonds naar de bowlingbaan gegaan, dat was de enige plek die nog na half 12 open was in Luang Prabang. We waren er om half 11 al en er waren alleen maar locals, dus hebben Lars en ik maar met z'n tweeen gebowld. Rond half 12 dachten we dat we toch verkeerd zaten, maar opeens kwamen de backpackers binnen en binnen 10 minuten waren het alleen maar backpackers. Een leuke avond gehad met een groep Ieren.
Vanaf Luang Prabang zijn we met de boot via de Mekong naar Huay Xai gegaan. De eerste dag duurde deze prachtige reis ongeveer 8 uur, waarna we stopten in Pak Beng waar we overnacht hebben. Er was niets te doen dus hebben we een lekkere oliemassage genomen, heerlijk! De volgende dag hebben we 10 uur op de boot gezeten voordat we aankwamen in Huay Xai. Dit plaatsje ligt bij de grens met Thailand en vanaf hier vertrok de Gibbon experience de volgende ochtend.
We hadden al heel veel enthousiaste verhalen gehoord over de Gibbon experience en ik was heel benieuwd! We gingen met een groep van 8: een Australisch stel, 4 Canadese meiden en Lars en ik. Na een tijd in de bus gezeten te hebben kwamen we bij en dorpje aan. Vanaf daar moesten we lopen, ongeveer 2 uur. Dit was vooral omhoog en was dus best zwaar, maar daarna was er een waterval om ons af te spoelen. Daar lieten we het Australische stel achter. We zouden eigenlijk met z'n 8en in een boomhut slapen, maar dit was zijn verjaardagscadeau en ze wilden een prive-boomhut. Hier zagen we ook de eerste kabelbaan!! Je krijgt een tuigje om en hangt dat aan een kabel, en zo vlieg je tussen de bomen door, soms wel op 150 meter hoogte en 500 meter lang! Nu mochten wij alleen nog kijken naar de Australiers die naar hun boomhut vlogen, maar na nog een klim mochten wij dan ook! Ik vond het eerst wel wat spannend, maar het was eigenlijk alleen maar leuk! Het uitzicht was prachtig en het geeft ook echt een kick! Zo kwamen we bij onze boomhut: een open hut, met keukentje met kraan, en een badkamer met wc en douche. Het eten werd gebracht door iemand via de kabelbaan. We sliepen dus met z'n 6en in de boomhut, maar we hebben 's nachts heel wat bezoek gehad van ratten... Ze waren ook nog met elkaar aan het vechten dus het was een gepiep en gekrab van jewelste, en dan viel er weer een van het dak af, met een klap op de grond.. Lars had het wel zwaar met 5 gillende meiden.. Niemand heeft ook echt goed geslapen...
De volgende dag gingen we naar een andere boomhut en moesten we weer een heel stuk klimmen. De volgende boomhut was nog mooier, met 2 verdiepingen (Lars sliep op de bovenste, alleen..) en een douche met een geweldig uitzicht! Ik denk niet dat ik ook nog eens een douche zal nemen met zo'n mooi uitzicht!
Net voor zonsondergang gingen Lars en een Canadese nog een rondje over de kabelbanen. Ze waren zo'n 20 minuten weg toen onze gids opeens aan kwam glijden en in paniek riep: "Kitchen, now!" Het werd opeens ook donker en de kaarsen werden uitgeblazen, en de boomhut ging heen en weer.. En het ging ook nog onweren. Elke boomhut had eronder een keuken waar het eten werd klaargemaakt, en hier moesten we heen. Wij wilden natuurlijk niet weg zonder Kylie en Lars, maar hij zou er wel op wachten... Gelukkig kwamen ze er net aan glijden. Het begon nu ook te onweren, dus we hebben heel snel ons tuigje omgedaan en naar beneden gegaan via de kabels, in het donker. Best wel spannend!
Zo kwamen we in de keuken aan. In de keuken woonden de koks en de gidsen sliepen er ook. Na een half uur mochten we weer terug, maar als ze riepen moesten we weer terugkomen. We waren net 10 minuten terug toen we weer geroepen werden, dus gingen we weer en hebben uiteindelijk in de keuken geslapen, de 5 meiden bij elkaar op 3 matrassen en Lars met 2 mannen op de grond.

De volgende dag was het alweer tijd om terug te gaan.. Weer terug in de bus en daarna met de boot de Mekong overgestoken, naar de Thaise kant. Vanaf daar weer een bus genomen naar Changrai. We wilden meteen door naar Bangkok maar hadden helaas op 10 minuten na de laatste bus gemist, dus daar een nacht gebleven en de volgende dag naar Bangkok. Daar hebben we de reis goed afgesloten met een avondje stappen. We gingen er naar toe met de tuktuk met een stel Oostenrijkers, en onze tuktuks begonnen tegen elkaar te racen... We reden zelfs even op onze achterste wielen... Gelukkig zijn we veilig aangekomen en nog een leuke avond gehad. We kwamen ook nog een Ier tegen waar we mee gebowld hadden, en het bleek dat hij de volgende dag met ons in het vliegtuig zat!
We zijn dus met hem gevlogen. Op het vliegveld hebben we nog wat gegeten en we zaten zo nog in de Zuid-Oost Azie relax-mood, dat we veel te laat waren met boarden en dat er al een final call was voor ons, en we moesten rennen naar het vliegtuig, die op ons aan het wachten was.. Oeps!

Gisterochtend kwamen we aan op Sydney. Daar hebben Lars en ik afscheid genomen, want hij ging door naar Nieuw-Zeeland.
Brendan, de Ier, had 2 pakken laten maken in Bangkok, en ze in het vliegtuig laten liggen.. Daar dus nog anderhalf uur mee bezig geweest, en wat zijn de Australiers toch aardig. Ze hebben echt ongelooflijk hun best voor hem gedaan en uiteindelijk is de vrouw achter de balie het pak zelf op gaan halen bij iemand van engineering... Daarna naar een hostel aan Bondi Beach! Ik had geen zin in hostels na 6 weken prive-kamers met eigen badkamer gehad te hebben, maar het is toch wel heel gezellig en deze is ook vrij schoon. Alleen dat zelf koken zie ik nog niet zitten ;-)
Ik zit nu dus aan Bondi Beach en 6 april begint mijn cowgirl-cursus. Ik weet nog niet precies hoe lang ik hier blijf, misschien dat ik naar Melbourne ga morgen en mijn gastgezin op ga zoeken.
Het weer valt alleen wel tegen: regen en best wel koud, en zo blijft het de hele week, terwijl het de dag ervoor nog heerlijk weer was!

Nou weer een heel verhaal... Ik krijg ook zoveel indrukken en maak zoveel mee! Ik zal wat foto's toevoegen. Ik heb op veler verzoek meer foto's van mezelf laten maken, maar helaas heeft mijn fototoestel kuren en zijn er heel veel mislukt..
Liefs,
Winnie