Meer Titicaca, La Paz

Hallo,
ben sinds gisteren weer thuis van mijn vakantie met Tsiona. Was echt superleuk!
Maandag hadden we dus barbecue in Apu1. Tsiona en ik hadden allemaal lekkere dingen gekocht om mee te nemen, maar helaas waren we alles vergeten behalve het brood en de Heineken-blikjes... Toch was het erg gezellig. Het was Halloween en dus waren er aardig wat mensen verkleed, erg leuk! Uiteindelijk om een uur of 1 naar huis gegaan. En om 4 uur moesten we weer weg... Dat is redelijk gelukt, en om 6 uur vlogen we naar Juliaca. Wel grappig, kwam nog een jongen tegen uit Frankrijk, Jean, die toevallig in hetzelfde vliegtuig zat. Tsiona en ik waren natuurlijk hartstikke moe, en gelukkig was het vliegtuig erg leeg en heb ik 3 stoelen in beslag genomen en daar geslapen. Om een uur of 9 's ochtends kwamen we aan. Vandaar uit samen met Jean in een taxi naar Puno gegaan, ongeveer een uurtje rijden. Puno ligt aan het meer Titicaca, het hoogste meer met passagiersboten ter wereld (3820m boven zeeniveau) en het grootste meer van Zuid-Amerika (ong. 8700 km2). Het meer is voor een deel Peruaans en een deel Boliviaans.
Vanuit Puno gingen we meteen weer door naar de grens met Bolivia, zo'n 2 uur verder. Ik had vrijdag dus al geprobeerd mijn visum te verlengen, maar dat was niet gelukt. Ze zeiden dat ik nog tot 3 november had. Ik moest dus voor 3 november de grens over. Het was nu 1 november, maar toch zei de meneer daar dat ik te laat was... En hij had gelijk, ik had namelijk 90 dagen, en dit was dag 91... Hij wilde dat we teruggingen naar Puno, daar een boete betaalden en dan weer terugkwamen. Maar ja dat zou dan waarschijnlijk de dag erna worden, dus nog duurder, en bovendien hadden we natuurlijk ook geen zin om weer terug te gaan! Hebben wat gesmeekt en toen zei hij dat wel even zou bellen, als ik even kopieen van mijn paspoort ging maken. Dat heb ik dus gedaan, en toen ik terugkwam, wilde hij dat ik wat extra geld betaalde en dan was het wel goed... (en volgens mij heeft hij niemand gebeld..) Toch een geluk voor mij dat ze hier zo omkoopbaar zijn! Gelukkig dus de grens overgekomen en toen was ik dus in Bolivia!! We hebben een taxi gepakt naar Copacabana, ook een plaatsje aan Lake Titicaca. Echt een superrelaxed plaatsje, vol met gestrande hippies enzo... We hebben een hotel gezocht (2,50 per nacht met superaardige mensen!) (Alleen jammer dat onze kamer heel wat trappen omhoog was, wat nogal een klus was, vooral met de hoogte!)We hebben daar een heerlijke lunch gehad in een restaurantje aan het water, was echt een paradijsje! Het water was echt superblauw! Vond de mensen in Bolivia eigenlijk ook aardiger dan in Peru, en ze praten ook een stuk rustiger - versta er veel meer van!
Daarna naar een internetcafe geweest en daar nogal lang gezeten... Een tour geboekt voor de volgende dag en een vroege nacht gehad, nog wel even getoept met z'n tweeen.
De volgende dag gingen we dus op een toer naar Isla del Sol. Om een uur of 8 vertrokken we met de boot, waar we ongeveer 2 uur op zaten. Daarna kwamen we dus aan op Isla del Sol, waar we een hele wandeling gemaakt hebben, 12 kilometer geloof ik, met nogal wat hellingen... Maar ach, na de Inca-Trail een eitje natuurlijk :-) En het was wel heel mooi! De gids heeft ons ook allemaal dingen verteld over de mensen die er vroeger leefden. Tijdens de wandeling kwamen we nog een meisje tegen met 5 ezels. We vroegen of we een foto mochten maken, maar dat mocht alleen als we haar betaalden... Wordt ze al vroeg geleerd dus! (ze was denk ik een jaar of 8..) Daar hadden we eigenlijk geen zin in (er zijn ook aardig wat mensen (vooral kinderen) die een foto wilden met mij erop, zal ik dan ook maar geld voor gaan vragen..) dus we hebben bedankt. We bleven een tijd achter haar lopen, maar ze wilde niet praten. Uiteindelijk toch maar wat geld gegeven en een foto genomen, toen wilde ze opeens wel praten... Uiteindelijk kwamen we op het punt waar de boot voor ons klaar stond en zijn we weer terug naar huis gegaan, onderweg veel gekaart.
's Avonds wat gegeten en weer een vroege avond... Denk dat het door de hoogte kwam, maar we waren echt allebei supermoe!
De volgende ochtend zijn we met de bus vertrokken naar La Paz. We wilden eigenlijk met een luxe bus, maar die was er volgens het reisbureau niet, dus zijn we maar in een combi gegaan. Kostte 20 Bolivianos (minder dan 3 euro) voor 4 uur in de bus.. Maar het was prima te doen in de combi, en het uitzicht was prachtig, al hebben we ook veel geslapen.. Halverwege stapte opeens iedereen uit, bleek dat we het water over moesten in een pontje, en de bus ging op een andere boot. Aan de overkant konden we weer instappen.
Na ongeveer 4 kwamen we aan in La Paz... wat mooi!! Het ligt in een dal tussen de bergen en is echt supermooi! Wel een verschil met Lima; de buitenwijken waren ook redelijk mooi, terwijl de buitenwijken in Lima krotjes zonder water en electriciteit zijn..
Een hotel opgezocht in La Paz en daarna de stad ingegaan. We hebben een heleboel kathedralen gezocht (waarvan ik de meesten erg lelijk vond, met veel goud - katholiek..) (maar wel een hele mooie) en naar de heksenmarkt geweest; allemaal kraampjes waar ze toverdrankjes verkopen, opgezette dieren en lama-foetussen.. (die zouden de kwade geesten uit het huis houden..) Daarna naar het coca-museum geweest, echt supergaaf! En zelfs een boekje met uitleg in het Nederlands! Allemaal interessante dingen over coca (waarvan inderdaad cocaine gemaakt wordt). Daarna een restaurantje opgezocht en daar lekker gegeten, Tsiona heeft alpaca geprobeerd (een soort lama). Daarna naar het hotel. De volgende ochtend redelijk vroeg naar het centrum gegaan om nog even wat te zien van La Paz voor we weer teruggingen naar Peru. Op het plein hebben we een ijsje gekocht en met 2 kleine meisjes gepraat, en ja, ik vond ze nog lief ook, en we hebben zelfs ijsjes voor ze gekocht (ja Sehees, ergens zit er toch kinderliefde diep van binnen..). Daarna in een ontzettende pimp-taxi met zachte rode bekleding weer naar het hotel en van daaruit naar het busstation. Kaartjes gekocht, en we hadden nog een half uur. We wilden wat gaan eten, maar ze hadden overal alleen maar kip... Die buurt was ook echt niet leuk, overal lagen mensen op straat, bezopen of uitgehongerd.. Dus maar snel de bus in gegaan. Met die bus naar de grens gegaan met Peru. Daar ging het allemaal erg snel, maar hoe kwamen we nu in Puno? Er stonden geen taxi's of busjes. Toen kwam er een man naar ons toe die zei dat hij ons wel naar het busstation kon brengen. Dat was dus in een motor-taxi - een motor met een huif erop. Erg grappig! Hij bracht ons dus naar de bussen en van daaruit in een busje naar Puno. Daar hadden we weer een taxi nodig, en een hotel. Een man kwam naar ons toe met kaartjes van hotels, en hij zou ons er wel heen brengen in zijn 'coche' (=in Spanje is dat een auto.. en Peru noemen ze het een carro). In Peru is dat dus een... fietstaxi! Een fiets met voorop een klein huifje en een bankje waarop je zit. Was nogal eng, die man reed als een gek en ging op een gegeven moment zelfs spookrijden! Er was namelijk feest in Puno en overal waren optochten, waardoor hij er niet langs kon. We vonden het allebei best wel eng, maar we hebben het overleefd en was ook wel weer een ervaring!
Een kamer gehuurd en toen naar het centrum gegaan. Puno vond ik geen leuke stad, heeft echt een nare sfeer. Maar er was nu dus feest met optochten en dat was wel erg leuk. We hebben een tour geboekt voor de volgende dag en een restaurantje opgezocht. Was echt een superleuk restaurant, en heerlijk gegeten! Tsiona heeft nu de lama geprobeerd, heeft nog wel getwijfeld over de hamster, maar toch maar niet... Ook een superaardige ober.
De volgende dag om 6.45 zouden we opgehaald worden. We wilden nog wat eten vantevoren dus gingen ergens brood en tonijn kopen. Lagen er in die winkel gewoon koeienkoppen op de grond... Jak!!
Daarna werden we opgehaald en gingen we naar een boot, waarmee we weer Lake Titicaca opgingen, maar deze keer dus de Peruaanse kant. Het water was iets minder blauw, maar toch nog supermooi. We gingen naar de Urus-eilanden, dat zijn drijvende eilanden van een soort riet. En daar wonen dus ook echt mensen op! Ze hebben zonne-energie en een school en postkantoor enzo... En helaas ook veel souvernierswinkeltjes... Maar toch was het echt superinteressant!! Daarna gingen we in een boot van het soort riet naar een ander eiland, waar een voorstelling was van een traditionele ceremonie, ter gelegenheid van het feest in Puno. Superleuk!
Daarna gingen we nog 2 en een half uur op de boot naar het eiland Taquile. Daar hebben we een half uurtje gewandeld naar een restaurantje met een geweldig uitzicht op het meer! Daar hebben we gelunchet. Op het eiland wonen ongeveer 2000 mensen, die nog een hele eigen cultuur hebben. Ze hebben verschillende hoeden waaraan je de huwelijkse staat kunt zien.
Daarna gingen we weer met de boot terug naar Puno. Tsiona en ik hadden ons kaartspel mee en hebben nog een paar mensen gevonden die mee wilden doen, hebben een Ier toepen geleerd, en hij heeft ons ook 2 Ierse spelletjes (Iers pesten!) geleerd.
Aangekomen in Puno gingen Tsiona en ik naar een internetcafe, want Tsiona wilde wat afspreken met 2 vrienden van haar die ook in Puno zaten. Helaas hadden ze niet gemaild, en toen we in het cafe zaten, begon het opeens enorm te onweren en regenen... We hebben ons er uiteindelijk maar doorheen gewaagd, maar het was echt een enorme stortbui en geen enkele taxi wilde stoppen.. Uiteindelijk toch een taxi gevonden en naar het centrum gegaan. Daar was het feest nog steeds bezig, echt sneu, allemaal dansers en danseressen in de stromende regen... We moesten pinnen, maar er was een stel kinderen dat er met hun neus op ging zitten, heel vervelend, maar dat scheen normaal te zijn daar... Daarna weer naar hetzelfde restaurantje gegaan als de dag ervoor en weer heerlijk gegeten!
Hebben daar tot 12 uur gezeten, en daarna maar naar bed, want de volgende dag werd ik om half 7 opgehaald om naar het vliegveld te gaan..
De volgende ochtend dus vroeg opgehaald. Wel jammer om afscheid van Tsiona te nemen, was echt superleuk!!
Op het vliegveld kwam ik de Ieren weer tegen - 2 jongens en een meisje die hun baan hebben opgezocht om een jaar rond de wereld te reizen, echt superstoer!! Heb de hele weg met hen gekaart en ging dus wel snel. En toen dus weer naar huis... Maar was toch ook wel fijn om weer thuis te zijn!! Ik ben met de meiden gaan lunchen en daarna hebben we met een biertje op het dak genoten van de zon, die eindelijk ook in Lima scheen! Sid kwam ook nog thuis, de Marokkaan uit ons huis, die 3 weken gereisd had. Dus iedereen is er weer!
's Avonds hebben Hanna en ik wat gedronken met de Ieren in een Irish pub.
En vandaag begon het 'gewone' leven dan weer - colleges... Heb net bijna 3 weken 'gespijbeld'!

Helaas is mijn fototoestel er in Huacachina mee opgehouden, er zat zand in.. Dus de foto's van Bolivia en Lake Titicaca heb ik met mijn gewone fototoestel gemaakt, die moeten jullie maar in Groningen of Ee komen bekijken...
Gisteren wilde ik mijn fototoestel laten maken, en toen deed hij het opeens weer... Zet de foto's van Huacachina er nog op, en nog wat van de Inca-Trail en Maccu Picchu waar ik vorige niet aan toekwam.. Die foto van Hanna, Lucile en Alex is vanuit mijn deur. Hier staan we vaak met zn vieren te kletsen... Erg gezellig!

Nou, is weer een verhaal geworden... Maar nu is er eventjes rust in de tent! Heb ook bijna tentamens...
Liefs